การสืบสานวัฒนธรรมญี่ปุ่นดั้งเดิมของKanazawa
ด้วยอำนาจตระกูลMaeda นำมาซึ่งความสงบสุขและความเจริญรุ่งเรืองมาสู่ภูมิภาคในKagaซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดIshikawaในปัจจุบัน, ทำให้Kanazawa มีฐานอำนาจที่สันติสุขและความเจริญรุ่งเรืองจนกลายเป็นวัฒนธรรมญี่ปุ่นที่ได้รับการสนับสนุนจากตระกูล Maeda และการมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางวัฒนธรรมมากมาย อิทธิพลดังกล่าวสามารถเห็นได้ใน Kanazawa ปัจจุบัน. ทุกยามเย็นคุณจะได้ยินเสียงที่ละเอียดอ่อนของ Shamisen(เครื่องดนตรีสามสาย) และการร้องเพลงของKanazawa geigi (ชื่อเรียก geisha ในท้องถิ่น) ในย่านโรงน้ำชา. ถึงว่าแม้ว่าการแสดงเหล่านี้จะเป็นการแสดงพิเศษ, แต่ผู้มาเยือนสามารถเพลิดเพลินกับกิจกรรมสบายๆ ต่างๆ นี้ได้ตลอดปี การส่งเสริมพิธีชงชาของ Samurai Maeda ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นงานอดิเรกที่ชื่นชอบของชนชั้น Samurai, มีการสืบสานและฝึกฝนโดยชาวบ้านท้องถิ่น ซึ่งผู้มาเยือนสามารถเข้าร่วมกิจกรรม. คุณก็สามารถเข้าร่วมพิธีชงชาหรือดื่มชาตามสถานที่ต่างๆในKanazawa ได้ง่าย. โรงละครNoh เคยเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมSamurai ที่ได้รับการสนับสนุนจากขุนนาง Kaga, ที่แพร่กระจายในชนชั้น Samurai และได้รับความนิยมจากพ่อค้าและชาวเมือง. คุณจะได้พบเห็นกิจกรรมต่างๆ ในสถานที่ชมการละเล่น Noh และสถานที่ที่คุณสามารถทดลองใส่หน้ากากและแต่งกายศิลปะ Noh
คางะ โฮวโชว โนห์
ไปคานาซาวะ ชมการแสดง ศิลปะโนห์
ในคานาซาวะ คนมักจะพูดกันว่า “ศิลปโนว์ ตกลงมาจากฟ้า” ซึ่งหมายถึง การที่ชาวสวนทำงานบนยอดไม้ก็มักจะร้องเพลงโนว์กันเอง เป็นการบ่งบอกได้ว่าศิลปโนว์ไม่ได้เล่นแต่เฉพาะ นักรบซามุไรกับพวกนักการค้าเท่านั้น ชาวบ้านธรรมดาทั่วไปก็มีความสนใจด้วยเช่นกัน. โรงเรียนคางะ โฮวโชว เป็นโรงเรียนศิลปการแสดงที่ได้รับการออกแบบ และเป็นสมบัติทางวัฒนธรรมของคานาซาวะ และยังได้รับการรับรอง ลงทะเบียนให้เป็นมรดกทางวัฒนธรรม โดยองค์กรยูเนสโกว์
เมื่อได้ไปเยือนพิพิธภัณฑ์ โนว์ คานาซาวะ คุณจะได้รับชมดีวีดี ศิลปการแสดง และการอธิบายจากเจ้าหน้าที่บนเวทีที่ใช้แสดงจริงอีกด้วย นอกจากนั้น ยังมีกิจกรรมทดลองการแสดงโนว์ ซึ่งคุณสามารถแต่งเครื่องแต่งกายและหน้ากากของจริงในการเข้าร่วมกิจกรรมอีกด้วย.
ในพิพิธภัณฑ์ได้ จัดเตรียมเพื่อให้คุณให้คุณได้มีโอกาสเข้าใจ ศิลปโนว์ของ โรงเรียน คางะ โฮวโชว . ในจังหวัด อิชิกาวะ มีโรงละครศิลปโนห์ ที่คุณสามารถเข้าชมได้ มีทั้งรอบการแสดงปกติ และรอบสัมนา. ทำไมไม่มาคานาซาวะ และสัมผัสความสนุกของศิลปโนว์กันล่ะ
โอซาชิคิ
สนุกสนานไปกับการแสดง เกอิชา ได้อย่างเต็มที่ ที่ แถบ ฮิงาชิ,นิชิ, คาซึเอะ ในตำบล ชายะ .
บ้านเกอิชามีลักษณะเด่นของหน้าต่างไม้ระแนง เป็นบ้านไม้เก่าแก่ที่มีเสนห์ซึ่งได้รับการเก็บรักษาไว้อย่างดี เกอิชาในคานาซาวะ ยังคงรักษาพิธีการและวัฒนธรรมจากรุ่นต่อรุ่น ตั้งแต่สมัยศักดินา. เป็นการแสดงเต้นรำและการละเล่นควบคู่กับเครื่องดนตรีโบราณหลายชนิดที่ถูกสืบทอดกันมา
โดยส่วนใหญ่ บ้านเกอิชาแทบจะทุกที่ จะไม่ต้อนรับแขกที่ไม่ได้มีการเชิญมาก่อน. แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นในงานที่ไม่เป็นทางการ ก็สามารถเข้าร่วมสนุกกับการร้องและเต้นของเกอิชาได้
มีการสอนวิธีการละเล่น โอซาชิกิ ไทโก๊ะ ดรัม (การตีกลองเกอิชาญี่ปุ่น) ทำไมไม่แวะมาเที่ยวที่คานาซาวะและร่วมสัมผัสกับวัฒนธรรมเกอิชา
ในช่วงเดือนกันยายน เมืองคานาซาวะ จะมีงานแสดงการเต้นรำเกอิชาบนเวที ที่สวยงามและความประณีต ซึ่งทั้ง 3 หมู่บ้านเกอิชาก็จะมาร่วมแสดงในงาน ซึ่งคุณสามารถสัมผัสบรรยากาศต่างๆได้ในงานนี้.
พิธีชงชา (ชาโด)
เชื่อมโยงกับประวัติศาสตร์ของคานาซาวะอย่างลึกซึ้ง
ชา-โน-ยุ (ชาโด) ได้รับเริ่มต้นในช่วงสมัย มุโรมาจิ ( 1336 - 1573 ) ในช่วงสมัย เซนโคะคุ ( 1467 - 1568 ) ชาโด เป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่สำคัญสำหรับซามูไร การชงชาเป็นการแสดงให้เห็นถึงศักดิ์ศรีและพลังอำนาจของนักรบซามูไร. เป็นที่ต้อนรับและให้ความบันเทิงกับแขกที่มาเยือนด้วย
ขุนนางอันดับต้น, มาเอะดะ โทชิเอะ ได้ศึกษา ต้นฉบับการชงชา จาก เซน โนะ ริคิว เช่นเดียวกับ โอดะ อุระคุไซ ,และได้มีการช่วยพัฒนาการชงชาในอาณาจักรคะงะ. ขุนนางอันดับที่ 3 มาเอะดะ โทชิซึเนะ ได้เชิญมาเพื่อศึกษาชาโด จาก เซน โซชิสึ (เซนโซ) โรงเรียนการชงชา อุระเซนเกะ. ในะขณะนั้นโรงเรียนการชงชา อุระเซนเกะ มีความรุ่งเรืองมากในอาณาจักรคะงะ. และในช่วงที่ขุนนางอันดับที่ 5 มาเอะดะ สึนาโนริ ได้เข้าการปกครองคานาซาวะ ไม่ว่าจะเป็นประชาชนทั่วไปรวมทั้ง ช่างฝีมือต่างๆ ก็ได้เพลิดเพลินกับขนบธรรมเนียมพิธีชงชาด้วยเช่นกัน.
ทุกวันนี้ในคานาซาวะ มีผู้คนมากมายที่เรียน ต้นฉบับพิธีชงชา ที่โรงเรียนชงชา อุระเซนเก, เอ็นชู และโชวะ. และตามสถานที่โบราณ, สวนญี่ปุ่นต่างๆ ก็มีการจัดพิธีชงชากันตลอดทั้งปี
โกโต - ซังเกน
การเล่นดนตรีญี่ปุ่น
ในช่วงระหว่างสมัยเอโดะ (1630-1867) ส่วนใหญ่ ภรรยา , ลูกสาวของนักรบซามูไรจะเรียน โกโต (ขิมซี่ปุ่น) ละ ซังเกน (ซอสามสาย) ซึ่งในทุกวันนี้ ก็ยังมีนักเรียนผู้หญิงบางส่วนที่เรียนดนตรีโบราณญี่ปุ่น
จำนวนช่างฝีมือนักดนตรีที่ยังคงฝึกศิลปะโกโตะ เหลือน้อยลง เป็นงานศิลปะที่ตกแต่งด้วย มากิเอะ หรือ ราเดน (เปลือกมุก) ถ้าโชคยังดี อาจจะมีอยู่อีกไม่กี่ชิ้นในร้านที่คานาซาวะที่ช่างฝีมือได้ผลิตผลงานเอาไว้
